IJsberg
Wat wel kan, is zicht krijgen op jouw eigen ijsberg. Dit helpt je in te zien dat jouw beelden over het leven en de wereld wel als waar aanvoelen, maar niet waar hoeven te zijn. Hierdoor kun je gaan spelen met je eigen oordelen. Elk mens bouwt gedurende zijn of haar leven ervaringen op. Deze ervaringen creëren jouw beeld, jouw waarheid. Daaruit voort komen je normen, waarden, overtuigingen en gedrag. In coaching wordt dit ook wel je ijsberg genoemd.
Een voorbeeld uit de praktijk
Wanneer iemand zich steevast boven anderen plaatst, kan ik dit veroordelen. ‘Wie denkt hij wel niet dat hij is?’ Wanneer ik dit oordeel als de waarheid beschouw, zou ik de strijd aan kunnen gaan. Als ik mijn reis naar binnen kan maken, is er meer mogelijk dan alleen een reactie. Dan wordt het mogelijk om een antwoord te geven. Daarmee kan het patroon, waar een overtuiging aan vastplakt die eerder in het leven ontwikkeld is, zichtbaar worden.
Zo zou mijn antwoord feedback kunnen zijn op wat ik zie gebeuren. Ik zou er open en nieuwsgierig een vraag over kunnen stellen. ‘Het valt me op dat je vaker in een gevecht terecht lijkt te komen, heb je een idee waardoor dat komt?’ En als vervolg bijvoorbeeld: ‘Zijn er ook momenten waarop jij klein mag zijn?’ Ik ben dan vrij; het oordeel op zijn gedrag zal nog steeds bij me opkomen, maar ik kan nu de gelijkwaardigheid bewaren. Vanuit die vrijere positie kan ik de overdracht die plaatsvindt, teruggeven aan de ander als feedback. Dit is hoe je jezelf inzet als instrument.
Oordelen? Niets mis mee. Coaching is de kunst van de echte ontmoeting.
